Opowiadanie 2 cz.19 ♡

Obudził mnie jakiś krzyk. Próbowałam się podnieść jednak uniemożliwiał mi to Piotr. Leżeliśmy wtuleni w siebie. Było mi zimno i nie wiedziałam co ja tu robię. Dopiero po chwili zrozumiałam że pewnie usnęliśmy w czasie filmu. Uniosłam lekko rękę Piotra która spoczywała na mojej tali i po cichu poszłam sprawdzić co się dzieje. Weszłam do sypialni gdzie zobaczyłam siedzącego na podłodze Felka. Był cały zapłakany. Natychmiast do niego podeszłam i wzięłam na ręce.
-Co się dzieje ? - zapytałam, siadając z małym na brzegu łóżka.
-Cee do mamy - odpowiedział chłopiec.
-Mama niedługo przyjedzie.. Zle Ci u cioci ?- otarłam jego oczka z łez i przytuliłam.
-Nie ale ja po prostu tęsknie za mamusią ..
-To ja mam taki pomysł. -odparłam, lekko się przy tym uśmiechając. -Ubierzemy się , zjemy śniadanie i pojdziemy na spacer, a jak wrócimy to przyjedzie twoja mama .
-A na lody też pójdziemy ?- zapytał Felek.
-Pójdziemy ale najpierw trzeba się ubrać.
-Super! - krzyknął wesoło mały, zeskakując z moich kolan.
Minęło zaledwie kilka minut kiedy wraz z Felkiem jadłam śniadanie. Piotr smacznie spał, więc postanowiłam go nie budzić. Niech się wyśpi , w końcu każdemu się należy chwila wytchnienia.
Po zjedzonych posiłku, pomogłam małemu się ubrać, a zaraz po tym sama udałam się do łazienki.
Stanęłam przed lustrem i stwierdziłam że wyglądam całkiem nieźle. Odrazu pomyślałam o Piotrze, mimowolnie uśmiechając się do siebie. Chyba przywołałam go myślami, ponieważ po chwili usłyszałam pukanie do łazienki. Długo nie musiałam czekać by znaleźć się w ramionach Gawryły.
Objął mnie od tyłu i lekko pocałował ,.
-Piotr! Nie widzisz że jestem zajęta ? - no super momentu sobie wybrał, akurat jak robiłam kreski.
-Dobra, dobra, przywitać się tylko chciałem - odparł, ponownie składając na mojej szyi pocałunek.
-Wynocha! - rzuciłam w niego ręcznikiem, który akurat miałam pod ręką.
-Nie wiedziałem że jesteś nadpobudliwa. Ale ok, następnym razem będę bardziej uważać- odparł rozbawiony Piotr, wychodząc z łazienki.
Jejjjku ! Jak ja go kocham ! Dopiero w tym momencie uświadomiłam sobie, że chciałabym żeby nasze poranki zawsze tak wyglądały. No oczywiście nie dosłownie. Przez niego musiałam poprawiać kreski, które zawsze robię idealnie.. Dziś włożyłam na siebie granatowe rurki i koronkową, białą sukienkę. Naprawdę, dawno tak dobrze nie wyglądałam. Włosy związałam w kucyk (co jest u mnie rzadkością) i wyszłam z łazienki.
Udałam się do kuchni lecz tam nikogo nie zastałam. Następnie do salonu- tam również po chłopakach ani śladu. Dopiero gdy udałam się do sypialni zastałam ich siedzących w fotelu. Piotr wyglądał przesłodko z Felkiem. Nawet przez myśl mi przeszło że byłby dobrym tatą. Nawet nie kontrolowałam moich kącików ust które podniosły się do góry.
-Co robicie ? -zapytałam na wstępie.
-Obrażamy się- odparł całkowicie poważnie Piotr.
Spojrzałam na nich wymownie, czekając na jakieś wyjaśnienia.
-Bo mieliśmy iść na spacer i lody... Ale ten okropny deszcz zaczął padaćć! - powiedział smutno Felek.
-A ja zostałem bezczelnie wywalony z łazienki-odparł Piotr.
Nie no ! Ten to już przesadził! W tym momencie nie ukrywałam rozbawienia, wybuchłam donośnym śmiechem.
-To może pojedziemy do centrum handlowego ? -zapytałam.
-Ty mówisz poważnie?- zapytał Piotr, robiąc przy tym wielkie oczy.
Dopiero w tym momencie uświadomiłam sobie co powiedziałam. Tak, sklepy z ciuchami to na pewno wielka atrakcja dla małego chłopczyka i marudnego mężczyzny.
-To wymyśl coś innego- odparłam poirytowana.
-Seans bajkowy ?
-Powtarzasz się w wczoraj. No po prostu zero pomysłowości i wysiłku.
-Tak ! Bajki ! - krzyknął Felek.
-No widzisz? - zwrócił się do mnie Piotr. -Tylko ty jesteś taka wybredna- uśmiechnął się cwaniacko.
Wziął małego na ręce i przechodząc koło mnie skradł ode mnie  całusa. 
-Chodź- szepnął mi na ucho i pociągnął za rękę.

KOMENTUJCIE ! Miłego czytania :)