Opowiadanie 1 cz.2
-Nie potrafię .. -Hana poczuła łzę spływającą po jej policzku . Wszystko do niej wracało. Wiedziała że zaraz się rozklei..Jednak postanowiła być twarda i szybko otarła spływającą łzę.
-Bo go kochasz...-odparła przyjaciółka
-Co?-zdziwiona Hana dolała sobie wina. Nie sądziła że Lena jej coś takiego powie.Nie wiedziała że to widać.Myślała że wszystkie uczucia do tego nieziemsko przystojnego chirurga chowa tak by nikt nic nie wiedział.
Lena coś mówiła do Hany, jednak ona była tam obecna tylko ciałem. Przypominała sobie wszystkie chwile spędzone z Piotrem.
-Halooo! Hana! -Starska próbowała dogadać się z Haną.
-Aa..Co? Coś mówiłaś? Hana oprzytomniała. Zdała sobie sprawę że nieświadomie wyruszyła w podróż do przeszłości. Tak..Przeszłości, która nigdy nie wróci .
-Tak! Mówię do ciebie od kilku minut.A ty w ogóle mnie nie słuchasz. Myślałaś o nim..Prawda?
-Tak-Bez zastanowienia rzuciła Hana. W końcu była to prawda. Myślała o tym co było kiedyś..O pięknych czasach kiedy budziła się w jego mieszkaniu, w jego łóżku i w jego objęciach.Tak to lubiła .A teraz? Teraz budzi się w pustym i zimnym łóżku.
-Hana proszę Cię , wyjaśnijcie sobie wszystko. Widzę jak to przeżywasz- powiedziała z troską w głosie Lena i położyła rękę na barku Hany. - Zresztą Piotr też. Chodzi jak struty- dodał po chwili.
Hana postanowiła to przemilczeć. Nie chciała psuć uroku tego babskiego wieczoru.Zmieniła szybko temat. Oczywiście nie uszło to uwadze Leny ale postanowiła nie naciskać.
Reszta wieczoru minęła w miłej atmosferze.Lena została na noc u Hany, ponieważ dużo wypiła i nawet nie doczołgała by się do taksówki.Obie kobiety obudziły się z wielkim bólem głowy. Lena szybko się ogarnęła i popędziła do domu. Hana dyżur zaczynała dopiero o 14 więc postanowiła wziąć długą kąpiel .Jednak z tej przyjemności wyrwał ją dzwonek do drzwi. Owinęła się w ręcznik i poszła otworzyć.Nie spodziewała się tego co zobaczyła.
CDN
Jak myślicie ? Kto to ?
CZYTASZ=KOMENTUJESZ
6 komentarzy=NEXT
Każdy komentarz bardzo motywujeee!